در تولید آبنبات، استفاده از شربت گلوکز موجب ایجاد محصولی با بافت یکنواخت و سطحی درخشان می‌گردد. همچنین باعث ایجاد و تقویت طعم شده و ماندگاری محصول افزایش می‌یابد و از چسبیدن آن به بسته بندی یا دست جلوگیری می‌کند.

افزودن مالتودکسترین سبب بهبود و تردی بافت،کاهش کاراملیزاسیون،کاهش ویسکوزیته، تشکیل سریع ژل، ایجاد شفافیت، تشکیل فیلم‌های شفاف و اشتها آور برای روکش آبنبات می‌شود.

قسمتی از ساکاروز فرمولاسیون آب نبات‌ها را می‌توان با دکستروز یا شربت گلوکز جایگزین نمود. در این صورت دستیابی به درصد ماده خشک مطلوب در محصول هموارتر شده بدون اینکه شیرینی محصول از حد مجاز یا معمول بیشتر شود. ضمناً تمایل به کریستاله شدن(شکرك زدن) در محصول کاهش می‌یابد. جهت ایجاد پوشش و سخت شدن و قدرت کششی و صیقل دادن آبنبات کاربرد دارد. همچنین جایگزینی ساکارز با دکستروز، سبب تثبیت طعم طبیعی میوه‌‌ای آبنبات می‌گردد که نکته بسیار قابل توجهی است.